- қоңылтаяқ
- үст.Аяқ киімнің жалаң өзін ғана (шұлықсыз) кию.
Қуралұлы А. Қазақ дәстүрлі медениетінің энциклопедиялық сөздігі.— Алматы: «Сездік-Словарь» . 2007.
қоңылтаяқ
Смотреть что такое "қоңылтаяқ" в других словарях:
ұйық — 1 (Қост., Жанг.) ми батпақ, тартпа жер. Мұхтар, бұзауды байқа, ұ й ы қ қ а түсіп кетпесін (Қост., Жанг.). Айналасының бәрін жау қамап шыға алмастық ұ й ы қ қ а батқан тәрізденді (Б. Майл., Шығ., 3 т., 157) 2 (Гур., Маңғ.) ұйысқан, қалың, бір… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
шығар — зат. жерг. Шығатын жер, есік. Жандос екі баланы алып, жүрелеген қалпы қазша қаздаңдап, ш ы ғ а р ғ а беттеді (О.Бөкеев, Үркер, 96). Кебісін қоңылтаяқ сүйретіп, шапанын желбегей жамылған Жүсекең ш ы ғ а р д а н Зылихамен жарыса кірді (Қ.Ысқақов,… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
